คำถามแรกที่พวกเขามักพบเจออยู่บ่อยๆ คือ SOS Thailand รับบริจาคอาหารอะไรบ้าง อาหารเหลือแบบไหนที่ส่งต่อได้หรือไม่ได้

นับเป็นความท้าทายของทีมงานที่ต้องอธิบายให้ทุกคนเข้าใจร่วมกันว่า อาหารที่ขอรับไปส่งต่อไม่ใช่ขยะอาหาร แต่คือ ‘อาหารส่วนเกิน’ ซึ่งหมายถึงอาหารที่ผลิตออกมามากเกินจนจําหน่ายไม่หมด หรือบริโภคไม่ทัน จะเป็นอาหารปรุงสุกหรือดิบก็ได้ และต้องเป็นอาหารที่สะอาด รับประทานได้อย่างปลอดภัย ไม่หมดอายุ ไม่เน่าเสีย ไม่ใช่อาหารเหลือจากจานที่คนอื่นกิน

ที่ผ่านมามีทั้งอาหารปรุงสุกที่เหลือจากไลน์บุฟเฟต์ เบเกอรี ผักผลไม้สด ผลไม้ตัดแต่ง อาหารกล่องที่ขายไม่หมด รวมถึงกลุ่มสินค้าป้ายเหลืองตามซูเปอร์มาร์เก็ตที่นำมาลดราคาเพราะถึงเวลาที่ต้องเคลียร์สต๊อก แต่ยังมีคุณภาพที่รับประทานได้ โดยมีข้อกำหนดว่าขอไม่รับอาหารที่บูดเสียง่าย เช่น แกงกะทิ และไม่รับอาหารดิบ เช่น ซูชิ ซาซิมิ ซึ่งมีโอกาสทำให้ผู้รับท้องเสีย

อีกกลุ่มหนึ่งคือผลผลิตหรือวัตถุดิบจากผู้ผลิต ที่อาจไม่ได้มาตรฐานในการจำหน่าย หรือเกิดความผิดพลาดในเรื่องของการพิมพ์ฉลาก ขั้นตอนบรรจุภัณฑ์ เช่น ผลไม้กระป๋องจากโรงงานที่ใกล้ถึงวันหมดอายุ ผักผลไม้ที่ผลิตมาแล้วขนาดเล็กไม่ตรงตามมาตรฐานหรือมีตำหนิไม่สวยงาม ปลากะพงที่มีขนาดใหญ่เกินไป ฟักทองที่ราคาตกมาก ทั้งหมดนี้สามารถส่งมาให้ SOS Thailand ได้

ปริมาณอาหารที่รับบริจาคคือตั้งแต่ 1 กิโลกรัม ไปจนถึง 10 ตัน เรียกได้ว่า อะไรที่ยังรับประทานได้ พวกเขาขอรับทั้งหมด โดยทุกวันจะมีทีมงานที่เรียกว่า ‘เจ้าหน้าที่พิทักษ์รักษ์อาหาร’ เดินทางเข้าไปกอบกู้อาหารส่วนเกินจากผู้บริจาค เพื่อส่งมอบให้แก่ชุมชนต่อไป

นอกเหนือจากการช่วยจัดการอาหารส่วนเกินแล้ว สิ่งที่ผู้บริจาคจะได้รับจาก SOS Thailand คือการช่วยรวบรวมข้อมูลสถิติเรื่องความรับผิดชอบดูแลสังคมและสิ่งแวดล้อม ให้เป็นตัวเลขรูปธรรมที่จับต้องได้ ซึ่งช่วยตอบโจทย์องค์กรผู้บริจาคอาหารที่ตั้งเป้าพันธกิจในด้านการสร้างความยั่งยืน

“เรื่องข้อมูลหลังบ้าน เราให้ความสำคัญมาตั้งแต่ต้น ยกตัวอย่างเช่น โรงแรมแห่งหนึ่งบริจาคอาหารมา 300 กิโลกรัม เราก็สามารถคำนวณผลบวกที่เกิดขึ้นต่อสังคมได้ว่า ทั้งหมดนี้จะช่วยลดค่าใช้จ่ายอาหารให้กับชุมชนเท่าไร ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเท่าไร คิดเป็นคาร์บอนเครดิตเท่าไร ซึ่งเราทำมาตั้งแต่แทบยังไม่มีใครพูดถึงคาร์บอนเครดิตเลยด้วยซ้ำ ทุกคนก็จะว้าวกับตัวเลขพวกนี้ ผู้บริจาคเองก็สามารถนำไปสื่อสาร อ้างอิงกับเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนขององค์กรได้” แป๊กอธิบาย

ด้วยกระบวนการที่ SOS Thailand ทำหน้าที่เสมือนเป็นโซ่ข้อกลาง เชื่อมประสานระหว่างผู้บริจาคและชุมชนต่างๆ ก็ทำให้อาหารส่วนเกินเหล่านี้ยังมีประโยชน์และได้นำไปใช้อย่างคุ้มค่าที่สุด ก่อนที่จะถูกทิ้งหรือทำลายไป