เมื่ออิชิโนโมริ อายุได้ 11 ขวบ โยชิเอะจึงมอบหนังสือการ์ตูน เกาะมหาสมบัติ ของเท็ตสึกะ โอซามุ ให้ เขาอ่านแล้วชอบมาก จึงคัดลอกลายเส้นและเริ่มวาดการ์ตูนให้พี่สาวอ่าน

พอเรียนมัธยมต้น เด็กหนุ่มเจอมังงะในหนังสือพิมพ์ระดับชั้นมัธยม จึงส่งผลงานไปบ้าง ปรากฏว่าการ์ตูนสองช่องของเขาได้ตีพิมพ์ อิชิโนโมริดีใจมาก จากนั้นจึงพยายามวาดส่งไปตามสำนักพิมพ์ต่างๆ โดยเฉพาะมังงะโชเน็น นิตยสารการ์ตูนสำหรับเด็กชาย กระทั่งเริ่มเป็นที่รู้จัก ในฐานะนักเขียนรุ่นใหม่ที่น่าจับตามอง โดยเขาใช้นามปากกาว่า อิชิโนโมริ โชทาโร ซึ่งมาจากชื่อเมืองบ้านเกิด คือ อิชิโมริ

แล้ววันหนึ่งเขาก็ได้รับข่าวที่ไม่คาดฝันมาก่อน เมื่อ อาจารย์โอซามุ นักเขียนในดวงใจ ส่งโทรเลขตามให้มาช่วยงานช่วงปิดเทอมฤดูร้อน ตอนแรกพ่อจะไม่ยอมให้ไป แต่ด้วยการร้องขอจากโยชิเอะ ทำให้เด็กหนุ่มมัธยมปลายได้ไปโตเกียวเป็นครั้งแรกในชีวิต

เขาช่วยโอซามุเขียนฉากหลังในการ์ตูนเจ้าหนูอะตอม, ฮิโนโทริ วิหคเพลิง และริบบ้อน จ้าวอัศวิน เวลาสั้นๆ ช่วงนั้นเป็นประสบการณ์ที่มีค่าในการสัมผัสชีวิตจริงของอาชีพที่ใฝ่ฝัน

บรรณาธิการมังงะโชเน็น มองเห็นฝีมือจึงชวนให้ออกผลงานเดี่ยวชิ้นแรกคือ นิเคียวเทนชิ หรือนางฟ้าชั้นสอง เขาถือหนังสือการ์ตูนเล่มนั้นกลับบ้านมาและเปิดอ่านอย่างมีความสุขกับพี่สาว

หลังจบมัธยมปลาย อิชิโนโมริตัดสินใจเดินทางไปโตเกียวอีกครั้ง เพื่อเริ่มต้นอาชีพนักเขียนการ์ตูนมืออาชีพ ครั้งนั้นเพื่อนนักเขียนที่คุ้นเคยกันได้ชวนมาอยู่ที่หอพักโทกิวะ ซึ่งที่นี่เองได้ชื่อว่าเป็นแหล่งชุมนุมของบรรดานักเขียนการ์ตูนในตำนานของญี่ปุุ่น หนึ่งในนั้นคือ ฟูจิโกะ ฟูจิโอะ และอาบิโกะ โมโตโอะ สองคู่หูผู้สร้างโดราเอมอน

“ผมต้องปิดทุกอย่างเป็นความลับ เพราะทุกคนในบ้านไม่เห็นด้วยที่ผมจะเป็นนักเขียนการ์ตูน พวกเขาไม่เชื่อว่าผมจะอยู่ได้เพราะสิ่งนี้ ยกเว้นพี่โยชิเอะคนเดียวที่คอยให้กำลังใจและสนับสนุน”

โชคร้ายที่พอมาอยู่โตเกียว นิตยสารการ์ตูนผู้ชายอย่างมังงะโชเน็น ก็ปิดตัวลง ทำให้อิชิโนโมริ ต้องหันไปเขียนงานลงนิตยสารการ์ตูนผู้หญิงแทน โดยบางวันจะมีบรรณาธิการของนิตยสารการ์ตูนดังๆ มาจ้างเขากับเพื่อนๆ ให้ช่วยวาดงานแทนนักเขียนการ์ตูนคนอื่นที่เขียนไม่ไหว ซึ่งทุกคนจะหยุดงานอื่นเพื่อมาช่วยกันปั่นงานร้อนให้ทันส่งเส้นตาย